Przydatne pojęcia.

Pole zadruku wypełnione jednolitym, stuprocentowym kolorem, bez półtonów.

Najpopularniejszy nośnik reklamy zewnętrznej, wielkoformatowej; nazwą tą określa się także sam plakat o formacie odpowiadającym wielkości tablicy.

Papier stosowany do druku plakatów wielkoformatowych oraz reklam zewnętrznych (outdoor). Jego nazwa bierze się od niebieskiego podłoża na rewersie, które zapobiega prześwitywaniu poprzednich warstw na billboardzie. Najczęściej występuje w gramaturze 120 g/m².

Pogrubiona/półgruba odmiana kroju pisma.

Krótki, zwięzły opis zakresu działań, jaki zamierzasz powierzyć agencji. Nie ma jednego uniwersalnego wzoru briefu, ale powinien on określać m.in. założenia, cele, styl kampanii, czas jej trwania i rodzaje nośników.

(Cyan: jasnoniebieski, magenta: fuksja, yellow: żółty, black: czarny) – zestaw podstawowych kolorów farb stosowanych w druku. Łączenie ich w różnych proporcjach umożliwia otrzymanie dowolnego odcienia.

Rodzaj kolorowego wydruku próbnego, służy jako wzorzec podczas przygotowania maszyny drukarskiej.

Technika druku polegająca na przenoszeniu obrazu z naświetlonego wałka na nośnik, najczęściej papier, ale mogą to być także inne giętkie surowce (m.in. materiały, folie, tektury). Obrazy do druku dostarcza się w postaci danych komputerowych, dzięki czemu proces przygotowawczy jest krótki. Na cyfrze drukuje się zwykle niskie nakłady. Sugerujemy tę technikę druku przy wyklejaniu niewielkiej ilości plakatów oraz przy spersonalizowanych kampaniach z różnymi danymi lub motywami graficznymi.

Technika druku dwustronnego, w której na warstwie spodniej (night) drukuje się inne elementy niż na stronie wierzchniej (day), dzięki czemu odpowiednie motywy widoczne są dopiero po podświetleniu plakatu.

Granica czasowa wyznaczająca zakończenie prac nad całą kampanią lub jej poszczególnymi kluczowymi etapami.

(Dots per inch) – jednostka rozdzielczości obrazów, wyrażająca ilość punktów rastrowych przypadających na cal.

Rozszerzenie plików z kategorii wektorowych. Może zawierać dane graficzne w postaci fontów, map bitowych czy krzywych Béziera. Format pliku stosowany przez grafików oraz specjalistów od DTP; w drukarniach, wydawnictwach, agencjach reklamowych itp.

Informacja zwrotna. Komentarz, ocena (pozytywna lub negatywna) realizacji zlecenia.

Wymiar plakatu. Najpierw należy podawać jego szerokość, a następnie wysokość. Na przykład standardowy format billboardu ma 5,04 m szerokości i 2,38 m długości (5,04 x 2,38 m). Inne popularne formaty to: 6 x 3 m, 4 x 2 m, 5 x 2,5 m.

Nośnik reklamy wielkoformatowej, w którym powierzchnia plakatu jest oświetlona zewnętrznym źródłem światła padającym od przodu (stąd nazwa). Billboardy frontlight drukuje się na materiałach przeznaczonych do zadruku jednostronnego.

Masa papieru wyrażana w gramach na metr kwadratowy (g/m²). Określa gęstość papieru, czyli takie jego parametry jak sztywność czy grubość.

Inaczej slogan reklamowy – krótka fraza mająca na celu zwięzłe przekazanie celu, idei, charakteru, misji danej firmy czy organizacji.

Odstęp między wierszami, mierzy się go w punktach typograficznych.

Pochylona w prawo odmiana kroju pisma.

Rozszerzenie plików graficznych służące głównie do podglądu obrazów.

Wszystkie czynności związane z przygotowaniem oraz zrealizowaniem działań reklamowych zaplanowanych przez klienta w briefie oraz umowie.

Wzorzec układu graficznego plakatu, uwzględnia takie elementy projektu jak: rozmieszczenie tekstów i grafik, stosowane wyróżnienia, kolorystyka itp.

Rodzaj wydruku próbnego wymagający kąpieli w odczynnikach. Pozwala na wierne odwzorowanie kolorów.

Nośnik zewnętrznej reklamy wielkoformatowej przekraczający wymiary 12 x 4 m.

Liczba określająca ilość kopii jednego wydania danego druku.

Powierzchnia przeznaczona na prezentację plakatu czy innej formy reklamy drukowanej, może posiadać różne formaty.

Technika druku płaskiego polegająca na przenoszeniu obrazu z płaskiej formy drukowej na podłoże drukowe przy użyciu cylindra pokrytego obciągiem. Z powodu długiego czasu przygotowania do druku opłaca się dopiero przy wysokich nakładach.

Obszar plakatu, w którym powinny się znajdować wszystkie elementy graficzne i treści. Margines bezpieczeństwa w przypadku projektów reklamy billboardowej wynosi 20 cm od krawędzi formatu.

Rodzaj wydruku próbnego z pliku graficznego wykonywany na odpowiednio skalibrowanej drukarce.

Rozszerzenie pliku otwartego zawierającego grafikę dwuwymiarową (w nowszych wersjach także 3D i video) programów z pakietu Adobe.

Korekta diapozytywów czy negatywów mająca na celu stworzenie odbitki jak najlepiej odpowiadającej oryginałowi.

(Red: czerwony, green: zielony, blue: niebieski) – podstawowe kolory tworzące addytywny model barw. Mieszanie światła tych trzech kolorów pozwala uzyskać dowolną barwę, przed drukiem należy jednak przekonwertować plik na paletę CMYK.

Obszar zadruku wykraczający poza linie cięcia. Zwykle wynosi 3–5 mm i pozwala uniknąć sytuacji, w której druk nie dochodzi do samej krawędzi.

Wytyczne do przygotowania plików do druku, specyfikacja określa między innymi rozszerzenia, rozdzielczość, wielkość spadów czy paletę barw.

Rozszerzenie plików graficznych, służy do zapisu grafiki rastrowej. Umożliwia zapisywanie, przechowywanie i przesyłanie obrazów zaprojektowanych w trybie kreskowym, szarościach oraz wielu trybach koloru. Umożliwia przechowywanie kanału alfa.

Próbny wydruk stanowiący wzór kolorystyczny dla dalszych druków.

Wariant danego kroju pisma (np. pogrubienie lub kursywa), służy do graficznego wyodrębnienia partii tekstu.

Linie wyznaczające format netto, docelową wielkość plakatu. W praktyce są to linie wskazujące miejsca cięcia papieru.